Termovizijsko snimanje predstavlja nekontaktni metod kojim se u deliću sekunde registruje emitovanje toplote, odnosno infracrveno zračenje. Sva tela emituju infracrveno zračenje, pa čak i led. Praćenje emitovanja tih zračenja našlo je široku primenu za praćenje različitih pojava u različitim oblastima ljudskog delovanja, kao što su elektronika, mašinstvo, građevinarstvo i arhitektura, ali i u medicini. U građevinarstvu se ovaj metod koristi da bi se identifikovala „loša” mesta, kao i da bi se dala gruba procena gubitka toplote. Kamere za termovizijsko snimanje su po spoljašnjem izgledu slične filmskim kamerama, ali su posebno prilagođene da „vide” onaj deo infracrvenog spektra koji je za ljudsko oko nevidljiv, te se zato nazivaju još i infracrvenim kamerama.
